- Σαμαρείτες
- Κάτοικοι της Σαμάραας. Όταν το 721 π.Χ. οι Εβραίοι εξορίστηκαν, οι Ασσύριοι έφεραν στη Σ. άλλους πληθυσμούς που προέρχονταν από τη Βαβυλωνία και τη Συρία και οι οποίοι, αφού αναμείχθηκαν με τους Εβραίους που είχαν παραμείνει, δημιούργησαν ένα μεικτό πληθυσμό και θρησκευτικό συγκρητισμό (B’ Βασιλειών, ιζ’ 24 κ.ε.). Από τότε γεννήθηκε μια βαθιά έχθρα μεταξύ Εβραίων και Σ. - της οποίας ίχνη βρίσκονται και στα Ευαγγέλια - σε σημείο ώστε να αποκλειστούν από την ανοικοδόμηση του Ναού μετά τη βαβυλώνια αιχμαλωσία και να χτίσουν ένα δικό τους γιαχβιστικό ιερό, αντίπαλο του Ναού της Ιερουσαλήμ, στο όρος Γαριζίν. Υπάρχει ακόμα ένας πολύ μικρός αριθμός του Σ. που ζουν στους πρόποδες του όρους Γαριζίν όπου είναι η σημερινή συναγωγή τους· βάση της πίστης τους είναι μόνο η Πεντάτευχος, της οποίας έχουν ένα κείμενο αλλοιωμένο και γεμάτο παρεμβολές. Μιλούν μια γλώσσα, που προέρχεται από την αραμαϊκή και περιμένουν ένα Μεσσία (Ταχέβ), ο οποίος θα ιδρύσει ένα λαμπρό βασίλειο διάρκειας χίλιων ετών.
Εβραίος της Ναμπλούς (Ιορδανία), όπου ζουν οι τελευταίοι Σαμαρείτες, με τους ρόλους της Πεντατεύχου, η οποία αποτελεί τη Βίβλο τους.
Dictionary of Greek. 2013.